Kraliçe Victoria'nın yaralı askerlerine ilk ziyareti. Ressam Jerry Barett, NPG 6203

3 Mart 1855 Cumartesi günü, Kraliçe Victoria trenle Chatham'a gitti ve burada yeni yeniden düzenlenen askeri hastaneleri ziyaret etti.

Majesteleri, Prens ve iki oğulu (Galler Prensi Edward, ve Edinburg Dükü Alfred) ile birlikte Fort Pitt'e, oradan da Brompton hastanesine giderek yaralıların yattığı koğuşları ziyaret etti. Kraliçe Kırımdan yeni dönmüş 450 hasta veya yaralıya geçmiş olsun dedi ve onlar hakkında doktorlardan bilgi aldı.

“Çok üzücü yaralar” ve “sıkışık koğuşlar” gibi gözlemlerini yazdığı günlüğünü, “kendilerini bu cesur askerlerin bakımına adayan hemşirelerle ne kadar ilgilendiğimi ve onları ne kadar iyi anladığımı anlatamam” diye bitirmiştir.

Kraliçe, Chatham hastanelerine yaptığı ziyaretten birkaç hafta önce cepheden dönen harp malullerini onurlandırmak için Buckingham sarayında bir dizi resepsiyon düzenlemişti. İngiltere Aralık 1854’ten Mart 1855’e kadar devam eden Kırım’daki “felaket kış” haberleri ile çalkalanıyordu. Chatham’daki hastane ziyaretleri de, Saray resepsiyonları gibi kraliçenin bu krize kişisel ve bir vatansever olarak tepkisiydi.

Ressam Jerry Barrett de bu hastane ziyaretine katılanlar arasındaydı. Kraliçe muhtemelen onun 1850’de yaptığı ve 1851’de Kraliyet Akademisi’nde sergilediği “Kraliçe Victoria'nın Orleans Kraliyet ailesi ile Buluşması” isimli tablosunu görmüştü. Bu resimde yaklaşık 20 kişinin portresi büyük bir başarı ile resmedilmişti. Ressam da, Mart 1855'te Sebastopol kuşatması sürerken, siyasi yetersizliğin ve ordunun kötü yönetiminin kanıtları artarken, Chatham’daki sahnenin kalıcı tarihsel ve sanatsal bir ilgi alanı olacağını düşünmüştü..

Manchester’de tablo ve resim alım satımı ile uğraşan William Agnew isimli bir tüccar, tablonun uzun vadede para edeceğini düşünerek bu tabloyu ve telif haklarını 420 sterlin karşılığında Jerry Barrett’ten satın aldı. Ayrıca ressamın hayalinde olan ve bu tablosunu tamamlayacak, efsanevi iyilik meleği Florence Nightingale’in de içinde bulunduğu bir resim için İstanbul’a gitme fikrini destekledi ve onun yol masraflarını üstlendi. Bu sayede “Merhamet misyonu: Florence Nightingale’in Üsküdar’da yaralıları kabul etmesi”, 1857 (NPG 6202) isimli tablo doğmuş oldu. William Agnew Roger Fenton’un 1855 tarihli Kırım fotoğraflarının da yayıncısı olarak büyük bir üne kavuştu.

Tasarlanan yeni resmi duyurmak ve sanatçısını hatırlatmak amacı ile Agnew 1856 yılının Mayıs ve Haziran aylarında elindeki tabloyu segilenmek üzere Londra Kraliyet Sergi Galerisine ödünç verdi. Bir yandan savaşı sona erdiren barış için (29 Mayıs) şenlikler yapılıyor, diğer yandan cephedeki askerler geri dönüyorlardı. Basın Agnew’in girişimlerini destekliyordu. Örneğin “The Sun” gazetesi “Kraliçe Victoria'nın Yaralı Askerlerine İlk Ziyareti”'nin "Rusya ile yapılan savaşın en popüler resimlerinden biri olduğuna şüphe yok" diye yazmıştı.

Agnew’in verdiği bilgilere dayanan NPG 6203 hakkındaki basın incelemeleri olumluydu. The Morning Herald, kraliyet ailesi üyelerinin gerçeğe bu kadar benzemesini "Kraliçe tarafından ressama verilen ve ziyaret sırasında giyilen elbiselerle çekilmiş fotoğraflardan kaynaklandığını belirtti, Athenaeum dergisi diğer insanların portrelerinin de asıllarına sadık olduğunu onayladı: "Bu eser gerçeklere sadık kalınarak büyük bir titizlik ve sabırla meydana getirilmiş ve bu kayda değer olayı tarihe mal etmiştir” diye yazdı. Yorumcular, resimde görülen yedi askerin, beşinin portresinin gerçek olduğunu vurguladı.

Barrett, resmettiği 21 kişiden, kraliyet ailesi dışında kalan 17 kişi içinde bazılarının yüzünü aydınlık olarak resmetmiştir. Bunlar, Cambridge Dükü (Kırım dışında sakatlanmıştı); Kraliçe’nin nedimesi Charlotte Canning; hastanenin baş cerrahı Henry Cooper Reade; ve askerler arasında da , sağda ayakta duran, "Ruslar’a kolunu bırakan ama buna karşılık bir düzine can alan" kahraman Çavuş John Breese’dir

Mayıs 1858'de Agnew, Barrett’in Kırım savaşı ile ilgili iki tablosunu, (NPG 6203 ve NPG 6202) Londra’da Hayward ve Leggatt salonunda sergiledi. Kraliçe’nin giydiği ve o yıllarda "İngiliz soylu kadınlarının dışarda giydikleri elbiseler Nightingale’in egzotik bir ortamda giydiği giysiye kıyasla çok sade kalıyordu. Barrett hakkındakı genel görüş, onun ayrıntılara ve ortama saygı gösteren ve bu nedenle de yaşadığı çağı yansıtan bir ressam olduğu idi.

Barrett bu iki tablosu ile adını duyurdu, ancak daha sonraki çalışmalarının hiçbiri bu başarıyı yakalayamadı.

NPG 6203 ve NPG 6202, 1859'da Agnew's tarafından Liverpool'da bir gemi yapımcısı olan Sir Edward Bates'e satıldı. Resimler, 5 Mart 1993'te Bates ailesi tarafından Christie's'de açık artırmaya konulana kadar unutuldu. Önce Londra’daki Ulusal Ordu Müzesi (The National Army Museum) ”Kraliçe Victoria'nın yaralı askerlerine ilk ziyareti” tablosunu almak için harekete geçti. Fakat Ulusal Portre Galerisi'nin bu iki tabloyu birden satın almaya çalıştığını görünce geri çekildi.

Müzayedenin başında, “Kraliçe Victoria’nın yaralı askerlerine ilk ziyaretin”nin muhammen bedeli 80000-120000 sterlin olarak belirlenmişti ve bu bedel diğer tabloya (Merhamet misyonu: Florence Nightingale’in Üsküdar’da hastaları kabulü) biçilen değerden daha düşüktü. Ancak müzayedede bu ilk tablo 180000 sterline satıldı (komisyonlar ve vergiler dahil 202912,50 sterlin).

Bu tablonun “Ulusal Portre Galerisi” (National Portrait Gallery) tarafından satın alınabilmesi için “Ulusal Miras Anma Fonu” (the National Heritage Memorial Fund) 50000 sterlin, Ulusal Sanat Koleksiyonları Fonu (the National Art Collections Fund) 22550 sterlin bağışta bulundu.

Daha ayrıntılı bilgi için bakınız NPG 6202.

Kraliçe Victoria, Kırım'daki birliklerinin çektiği acılarından çok etkilenmişti. Barrett bu tablosunda, 3 Mart 1855'te
Chatham'daki Brompton Hastanesinde, yaralı ve engelli askerlerini ziyarete gelen Kraliçeyi, eşi Prens Albert ve en
büyük iki oğlu Galler Prensi Edward ve daha sonra Edinburgh Dükü olacak Prens Alfred ile birlikte resmetmiştir.
Tuval üzerine yağlıboya (1480 mm x 2193 mm)

01: John McCabe Balaklava’da, süvari hücumunda ağır yaralalar almış bir askerdi.

02: James Higgins Görüntüsü ile Majeste’lerine en büyük üzüntüyü o vermiştir.

03: Çavuş Leny Alma, Balaklava ve İnkerman muharebelerinde çarpışmıştı

.

04: Saxe-Coburg-Gotha Prensi Albert (1819-1861) Kraliçe Victoria’nın eşi (Kraliyet ailesindeki unvanı "Konsort Prens"tir.)

Saxe-Coburg-Gotha Dük’ü Ernest’in 2. oğlu olarak doğan Albert, 1839 yılında 1. derece kuzeni olan Kraliçe Victoria ile evlendi. Bu evlilikten 9 çocuğu oldu. Bu çocuklardan birisi de Kral VII. Edward'dır.

Prens Albert ilk zamanlar konumundan ötürü çekingen kalsa da, sonraki yıllarda devlet yönetiminde etkili olmuştur.
İngiltere'de eğitim reformunun yapılması, Cambridge üniversitesinin geliştirilmesi, köleliğin yasaklanması, işçilerin yaşam koşullarının düzeltilmesi, özellikle de bilim ve sanata verilen desteğin artırılması ve bunun sonucunda da 1851 yılında Londra'da “Büyük Sergi” olarak adlandırılan Uluslararası Londra Sergisi'nin düzenlenmesi hep Prensin altında imzası bulunan işlerdir.

Prens Albert 1861 yılında 42 yaşında tifodan ölmüştür. Fakat bu tanı günümüzde tartışmalıdır. Prensin ölümü Kraliçe'yi derinden etkilemiş ve ömrünün sonuna dek eşinin yasını tutmuştur.

05: Kraliçe Victoria (1819-1901) Saltanat süresi 1837-1901

Kraliçe Victoria, 1837 Temmuz'unda on sekizinci doğum gününden kısa bir süre sonra tahta çıktı. III. George’un dördüncü oğlu olan Kent Dükü Prens Edward’ın kızıydı. 1887'de Altın Jübile’si ve 1897'de Elmas Jübile'si kutlanan saltanatı İngiliz tarihinin, Kraliçe II. Elisabeth’ten sonra en uzun ikinci saltanatıdır (63 yıl, 7 ay). İdare ettiği hükümetlerin dış ve iç politikaları üzerinde büyük bir etkiye sahipti.

06: Kral VII. Edward (1841-1910) Saltanat süresi 1901-1910

Edward, Kraliçe Victoria'nın ikinci çocuğu ve en büyük oğluydu. Erkek kraliyet figürü olarak hep Prens Albert ön plana çıkarıldığı için Galler Prensi Edward çoğu kamu görevlerinden dışlandı. Ancak babası Albert'in ölümünden sonra tören görevlerini yerine getirmesine izin verildi, ancak yine de ülkenin işleyişinden uzak tutuldu. 1863 yılında Danimarka Prensesi Alexandra ile evlendikten sonra, yüksek sosyetenin cazibe merkezi haline gelen Marlborough House'a yerleşti ve zamanını spor ve eğlenceye ile geçirdi.

Kral Edward'ın dönemi politik, teknolojik ve toplumsal alanlarda yaşanan köklü değişimler dönemine denk geldi. Havacılık Endüstrisi'ndeki gelişmeler, sosyalizm ve liberalizm akımları da yine bu dönemde gelişmeye başladı. VII. Edward, özellikle II. Boer Savaşı'nın ardından ordunun yeniden düzenlenmesi ve donanmanın modernizasyonuna büyük hız verdi.

Kral VII. Edward diğer Avrupa ülkeleriyle kurduğu yakın münasebetler dolayısıyla barışçıl bir hükümdar olarak anıldı. Hükümdarlığı döneminde Birleşik Krallık’ta refah arttıkça halkın gözünde popülaritesi de arttı.

07: Prens Alfred, Edinburg, Saxe-Coburg ve Gotha Dükü (1844-1900)     Deniz subayı; Kraliçe dördüncü çocuğu ve ikinci oğlu

Edinburgh Dükü Prens Alfred, 1858'de on dört yaşında donanmaya katıldı. 1862’de tahttan çekilen Yunanistan kralının yerine yunan halkı tarafından kral seçildi. Ancak Avrupa’nın güçlü devletleri bu atanmaya engel oldu. Bu arada Alfred denizcilik kariyerine devam etti. 1863'te Teğmenliğe, üç yıl sonra Yüzbaşılığa terfi etti. 23 Ocak 1874'te Rusya Büyük Düşesi Maria Aleksandrovna ile evlendi ve beş çocukları oldu.1887’de amiral, 1893'te Filo Amirali oldu. Bilgili ve yetenekli bir filo lideri olarak oldukça saygı gördü.

08: Prens George William Frederick Charles, 2. Cambridge Dükü (1819-1904)   Subay

Prens George, Kral III. George'un en küçük oğlu Adolphus Frederick'in tek oğluydu. Hanover Ordusu'ndaki kısa hizmetinden sonra 1837'de İngiliz Ordusu'nda albay oldu. Kırım Savaşı'nın başında 1. Tümen'e komuta etti ve tüm büyük muharebelerde yer almış olmasına rağmen, özellikle seçkin bir lider olarak görülmedi. Savaştan sonra, general (1856), mareşal (1862) oldu ve 1887'de başkomutanlığa yükseltildi. Hükümetin orduda yapmak istediği reformda kadrosunu boşaltması istendi. Fakat Dük, Kraliçe 1895'te ayrılmasını tavsiye edene kadar birkaç yıl istifa baskılarına direndi.

09: Charles Grey (1804-1870)    General, Prens Albert’in ve Kraliçe Victoria’nın özel sekreteri

Charles Grey 1820 yılında orduya girdi. 1832-1837 yılları arasında avam kamarasında milletvekilliği yaptı. 1837 yılında tahta çıkan Kraliçe Victoria tarafından Saray’a davet edildi. 1837’den 1867’ye kadar Kraliçe’nin binicilik hocalığı, 1849’dan öldüğü tarih olan 1861’e kadar Prens Albert’in özel sekreterliğini yaptı. Prens’in ölümünden sonra Kraliçe’nin özel sekreterliğine getirildi ve ölene kadar bu görevde kaldı. 1865’te general oldu.

10: Bayan Eden

11: George Russell Dartnell (1799-1878)   Askeri cerrah

İrlanda'da doğan ve eğitimini orada alan Dartnell, 1820'de İngiliz Ordusu'na katıldı. 1822'de the Royal College of Surgeon's (Kraliyet Cerrahlar Koleji)'nin bir üyesi olarak cerrah diplomasını aldı. İlk görev yerleri Akdeniz, Hindistan, Seylan ve Burma idi. 1835'te Kanada'ya gönderildi ve 1843'te İngiltere'ye döndü. 1854'te Hastaneler Genel Müfettiş Yardımcısı oldu. Dartnell, 1857'de ordudan emekli oldu. 1858'den 1876'ya kadar, Warwickshire, Henley-in-Arden'de satın aldığı binayı, Arden House Private Lunatic Asylum'u (Arden Özel Akıl hastalıkları Evi) olarak işletti. Dartnell aynı zamanda iyi bir suluboya ressamıydı. Kanada’da yaptığı resimleri İngiltere'ye döndükten sonra, “the Royal Birmingham Society of Artists” te (Birmingham Kraliyet Sanatçılar Derneği) sergiledi.

12: Saygıdeğer Lucy Maria Kerr (1815-1874)    Kraliçe Victoria’nın nedimesi

13: Sör Charles Beaumont Phipps (1801-1866)    Saray görevlisi

14: Charlotte Canning (Kızlık soyadı Stuart), Kontes Canning (1817-1861) 1. Kont Canning’in eşi

Paris'te, İngiliz büyükelçisinin kızı olarak doğdu. On üç yıl boyunca Kraliçe Victoria'nın nedimeliğini yaptı. Kocası Lord Canning, Hindistan Genel Valisi olarak atandığında, onunla birlikte Kalküta'ya gitti. Orada bir günlük tuttu ve sık sık Kraliçe Victoria'ya mektuplar yazarak, 'Hint İsyanı'nın başlangıcı olan' tuhaf ve korkunç şiddet olaylarını 'anlattı. Sıtmadan öldü ve Batı Bengal'de Barrackpore'a gömüldü. Bu bölgede yenen bir tatlı olan "ledikeni"ye onun adı verildiği için ismi hala Bengal'de yaşamaktadır.

15: Henry Hardinge, 1. Vikont Hardinge (1785-1856) Hindistan Genel Valisi

Asker ve yönetici. 1799’da orduya katıldı. Napolyon savaşlarında önemli görevler üstlendi. 1820’de milletvekili oldu. 1828-1830 ve 1841-1844 yılları arasında iki kez savaş bakanlığı yaptı. 1844-1847 arasında Hindistan Genel Valisiydi. Birinci İngiliz-Sih savaşında oradaydı. 1855’te mareşal rütbesine yükseltildi.

16: Henry Cooper Reade  (1818-1873)   Hastanenin kadrolu cerrahı

17: Albay Eden Chatham garnizonu komutanı

18: John Breese (1817-1889)

İnkerman muharebesinde bir kolunu kaybetmişti. Kraliçenin bu ziyaretinden sonra onun özel koruması oldu.

19: George Barratt

İnkerman muharebesinde iki gözü arasına isabet eden bir kurşun hem korkunç bir yara izine hem de tat ve koku duyusunun kaybolmasına neden olmuştu.

Jerry Barrett
John & Charles Watkins tarafından çekilmiş fotoğrafı
1860’lı yılların ortası
National Portrait Gallery (Ulusal Portre Galerisi), Londra

Jerry Barrett (1824–1906), Viktorya dönemi İngiliz ressamıdır. En dikkate değer iki eseri, "Kraliçe Victoria'nın Yaralı Askerlerine İlk Ziyareti" (1856) ve “Merhamet misyonu: Florence Nightingale’in Üsküdar’da yaralıları kabul etmesi”, (1857) idi. Bu iki tablosu da Ulusal Portre Galerisi’ndedir. Barrett'in, ikinci tablosunun eskizleri için İstanbul’a gittiğini gösteren belgeler vardır. “Kraliçe Victoria'nın Yaralı Askerlerine İlk Ziyareti”, 1856 yılının Mayıs ayında Piccadilly'deki Kraliyet Sergi Galerisi'nde sergilenmişti.

Adres: Ulusal Portre Galerisi, St. Martin's Pl, Charing Cross, Londra WC2H 0HE, Birleşik Krallık