La Marmora parkı
İçinde Alessandro La Marmora’nın heykeli olan La Marmora parkı Cernaia sokağı üzerindedir. Çevresinde San Dalmazzo, Antonio Guiseppe Bertola ve Stampatori sokakları vardır.
Torino meydanlardan zengin bir kenttir. Bu alanların hemen hepsi 19. yüzyılda başlayan şehri güzelleştirme hareketi sırasında açılmıştır. Bu gaye ile Paris’ten mühendis ve mimar Jean-Charles Adolphe Alphand (1817-1891) ile bahçe ve peyzaj uzmanı Jean-Pierre Barillet Deschamps (1824-1873) Torino’ya davet edilmiştir. Şehirde hala değişmeden duran bir çok park gibi bu parkın da tasarımı Jean-Pierre Barillet Deschamps’a aittir.
Halka açık bu bahçe, kentleşmekte olan yeni bir mahalle için 1863 yılında açıldı. Parkı, yerdeki çiçekler dışında çınarlar, birer kayın ve kırmızı çam, manolya ağaçları, birkaç kestane ağacı, sığla ve mabet ağaçları süsler.
Parkın içinde dolaşırken veya banklardan birinde otururken elinde kılıcı ile bir çarpışma içinde olduğu intibaını veren Alessandro La Marmora’nın ateşli bakışlarla sizi gözetlediğini hissedersiniz.
Alessandro Ferrero della Marmora (veya Alessandro della Marmora ya da Alessandro La Marmora), 27 Mart 1799 Torino’da doğmuş, 7 Haziran 1855’te Balaklava’da ölmüş bir İtalyan generali ve vatanseveridir. İtalyan birliğinin oluşması için çok emek vermiştir. Bersaglieri birliklerinin oluşması onun fikridir. 1831’de Bersaglieri adnda (Sardunya ordusunun hafif piyade askerleri) askeri birlikler kurulmasını önermiş ama bu düşüncesi ancak 1835’te gerçekleşmiştir.
1848’de Goito muharebesinde yüzünde oluşan ciddi yaralanmanın iyileşme döneminde La Marmora, Bersaglieri için eğitim notları ve gönüllüler için bir atış kitabı yazdı. 1852 yılında, attan düşüp yaralandığı için Cenova’da dinlenirken tanıştığı Rosa Roccatagliata ile 2 yıl sonra evlenmiştir.
1854 sonbaharında Cenova’da patlak veren kolera salgınında La Marmora bizzat hastanede çalışmış ayrıca hastalık üzerine “Morbus Cholera” adını verdiği bir broşür yazmıştır.
Bozulan sağlık durumuna rağmen 22 Mart 1855’te, kendisinden beş yaş küçük kardeşi Alfonso’nun teşviki ile Kırıma gidecek kuvvetlerin 2. tümeninin başına geçti ve bu onun son seferi oldu. Tümeninin başında, bugün Sivastopol’un bir mahallesi olan Balaklava’ya ulaştıktan kısa bir süre sonra, 7 Haziran 1855’te bir çok Bersaglieri ile birlikte, 56 yaşında, koleradan hayatını kaybetti. Cesedi uzun süre Kırım’da kaldı. 1911’de kemikleri İtalya’ya getirildi, Biella’da San Sebastiano bazilikasıdaki aile mezarına kondu.
Torino meydanlardan zengin bir kenttir. Bu alanların hemen hepsi 19. yüzyılda başlayan şehri güzelleştirme hareketi sırasında açılmıştır. Bu gaye ile Paris’ten mühendis ve mimar Jean-Charles Adolphe Alphand (1817-1891) ile bahçe ve peyzaj uzmanı Jean-Pierre Barillet Deschamps (1824-1873) Torino’ya davet edilmiştir. Şehirde hala değişmeden duran bir çok park gibi bu parkın da tasarımı Jean-Pierre Barillet Deschamps’a aittir.
Halka açık bu bahçe, kentleşmekte olan yeni bir mahalle için 1863 yılında açıldı. Parkı, yerdeki çiçekler dışında çınarlar, birer kayın ve kırmızı çam, manolya ağaçları, birkaç kestane ağacı, sığla ve mabet ağaçları süsler.
Parkın içinde dolaşırken veya banklardan birinde otururken elinde kılıcı ile bir çarpışma içinde olduğu intibaını veren Alessandro La Marmora’nın ateşli bakışlarla sizi gözetlediğini hissedersiniz.
Alessandro Ferrero della Marmora (veya Alessandro della Marmora ya da Alessandro La Marmora), 27 Mart 1799 Torino’da doğmuş, 7 Haziran 1855’te Balaklava’da ölmüş bir İtalyan generali ve vatanseveridir. İtalyan birliğinin oluşması için çok emek vermiştir. Bersaglieri birliklerinin oluşması onun fikridir. 1831’de Bersaglieri adnda (Sardunya ordusunun hafif piyade askerleri) askeri birlikler kurulmasını önermiş ama bu düşüncesi ancak 1835’te gerçekleşmiştir.
1848’de Goito muharebesinde yüzünde oluşan ciddi yaralanmanın iyileşme döneminde La Marmora, Bersaglieri için eğitim notları ve gönüllüler için bir atış kitabı yazdı. 1852 yılında, attan düşüp yaralandığı için Cenova’da dinlenirken tanıştığı Rosa Roccatagliata ile 2 yıl sonra evlenmiştir.
1854 sonbaharında Cenova’da patlak veren kolera salgınında La Marmora bizzat hastanede çalışmış ayrıca hastalık üzerine “Morbus Cholera” adını verdiği bir broşür yazmıştır.
Bozulan sağlık durumuna rağmen 22 Mart 1855’te, kendisinden beş yaş küçük kardeşi Alfonso’nun teşviki ile Kırıma gidecek kuvvetlerin 2. tümeninin başına geçti ve bu onun son seferi oldu. Tümeninin başında, bugün Sivastopol’un bir mahallesi olan Balaklava’ya ulaştıktan kısa bir süre sonra, 7 Haziran 1855’te bir çok Bersaglieri ile birlikte, 56 yaşında, koleradan hayatını kaybetti. Cesedi uzun süre Kırım’da kaldı. 1911’de kemikleri İtalya’ya getirildi, Biella’da San Sebastiano bazilikasıdaki aile mezarına kondu.
Alessandro La Marmora
Marmora bahçesinde ayrıca, biraz arkada ve Japon akçaağaçları ile çevrili, Bersaglieri birliklerinin kuruluşunun 100. yılı nedeni ile yapılmış bir anıt vardır.
Bu anıt heykelttraş Giorgio Ceragioli’nin (1861-1947) eseri olup Marmora bahçesine 1936 yılında yerleştirilmiştir. Yüksek kabartmada, anavatanı simgeleyen kanatlı genç kadın muzaffer bir eda ile, hücuma kalkmış Bersaglieri askerlerinin üzerinde uçmaktadır.
Bu anıt heykelttraş Giorgio Ceragioli’nin (1861-1947) eseri olup Marmora bahçesine 1936 yılında yerleştirilmiştir. Yüksek kabartmada, anavatanı simgeleyen kanatlı genç kadın muzaffer bir eda ile, hücuma kalkmış Bersaglieri askerlerinin üzerinde uçmaktadır.
Adres:
Çernaya caddesi, Torino